Een eigenaresse van een groot zwart tuigpaard maakte zich zorgen om haar paard, omdat ze een keer samen met de menkar waren geslagen.
Het paard deed veelal zijn oren in de nek en was zo nu en dan niet te houden. Andere pensiongasten wilden hem niet meer naar de wei brengen.
Het paard gaf me het gevoel dat hij radeloos was. Bij aankomst zag ik een groot sterk paard die gerichte leiding nodig had. Daar hebben we samen met grondwerk eerst aan gewerkt. Opvallend was echter dat het paard niet eens zoveel last van zijn ongeval had, maar veel meer van zijn bazinnetje. Het paard maakte zich zorgen om haar en niet om zichzelf. De eigenaresse bleek in haar privé leven allerlei problemen te hebben waar ze moeilijk mee om kon gaan. Het paard vond dat ze beter voor zichzelf moest zorgen. Door haar gerichte oefeningen in het leiden van haar paard te geven, werd ze in staat om kordaat op te treden naar haar paard en naar mensen in haar omgeving. Allerlei conflictsituaties kon ze erna veel beter hanteren, omdat ze duidelijk haar grenzen aangaf en haar eigen ruimte veel meer respecteerde. En haar paard liet zich duidelijker leiden….
Terug naar cases.
